Eigen ervaring met patiënten en mezelf.
Ik ben al 20 jaar actief als zelfstandig diëtiste, ik heb 2 afslankcentrums gerund, en consulteren was steeds de rode draad in al deze jaren. Dit deed ik met volle overgave. Ik behaalde nog een postgraduaat als diabeteseducator, sportdiëtiste en ACT therapeute. In diezelfde periode werd ik ook mama van 2 schatten van kinderen. Mijn leven werd alsmaar drukker en drukker. Het lontje brandde op, en ik voelde dat mijn energie op was.
4 jaar geleden heb ik de beslissing genomen om mijn centrum uit handen te geven, en enkel nog te concentreren op wat mij het nauwst aan het het hart ligt : het consulteren met mijn patiënten.
Er kwam wat tijd vrij om een oude hobby terug op te nemen: triathlon. Maar zoals met alles in mijn leven, wou ik dat dan ook meteen goed doen en heb ik me een jaartje samen met het consulteren hier ook op gefocust.
In 2018 nam ik deel aan de ganse triatlon in het mooie Klagenfurt, mijn 2de plaats in mijn leeftijdscategorie leverde mij een selectie voor de het WK Iron Man2018 op. Later dat jaar kwalificeerde mijn man zich ook voor dit kampioenschap. In october 2018 namen we dan samen deel aan het wereldkampioenschap/ Iron Man in Hawaii, het was een unieke-heerlijke ervaring.
Maar wat gebeurde er met mijn inzichten over het voedingslandschap in al deze jaren?
Met mijn klassieke opleiding als diëtiste , werden we geschoold volgens de wetenschappelijke inzichten van die tijd. 10 jaar lang heb ik klassiek diëten voorgeschreven, 1200 kcal, 6 x per dag eten en extra bewegen. Steeds met resultaat, maar steeds met jojo effect ! Ik merkte ook op dat de artsen, ons als diëtisten niet echt als een meerwaarde zagen. Vele studies die ze onder ogen kregen gaven hetzelfde resultaat ! Geen lange termijn effecten.
Daar werden ik en mijn collega’s ook moedeloos van, en iedereen zocht wat extra tools om tot betere resultaten te komen zoals : meer het metale aspect te benaderen voor de emo eters, te specialiseren in allergieën, .. om zo toch tot mooie resultaten te komen bij onze patiënten.
Ikzelf was één van de eerste diëtisten in België die met het proteïnedieet aan de slag ging bij mijn patiënten. De resultaten waren spectaculair, mijn patiënten euforisch ! Mijn zaak bloeide als nooit tervoren!
Tijdens mijn opleiding als diabeteseducator heb ik mijn eerste eye opener gehad . Dit was een gedetailleerde opleiding met accenten op alle werkingsmechanismes en hormonen in ons lichaam.
Er werd ons geleerd hoe alle koolhydraten, en zeker de geraffineerde, ons torenhoge insulinspiegels geven, en dan komt het …… welke medicatie er dan gegeven moest worden!
Ik stond perplex !
“Hallo, jullie hebben juist verteld welke voeding ons lichaam in de problemen brengt ! Nog niet gedacht aan een andere voedingsaanpak : koolhydraten van een betere kwaliteit te geven “?
Dit was mijn eye opener, maar niet die van de opleiding.
Ik verslond veel boeken, en ja ! oef , er waren nog mensen , dokters, specialisten met deze mening en dat voelde goed ! Ook vond ik aansluiting met mensen in België met dezelfde mening zoals Pascale Naessens, Kris Verburg, Hella van Laer en Sabrina Mattens en mijn collega Anne Gijbels.
Hetzelfde verhaal kwam terug tijdens mijn opleiding sportdiëtiste, maar hier zag je al wel heel duidelijk het verschil in koolhydraataanbevelingen volgens het soort sport en lichaamstype. Maar ook weinig aandacht ging naar de kwaliteit.
Het principe : train low, compete high is een mooie strategie van het beste uit beide werelden.
Ondertussen werkte ik vooral met diabetespatienten en lag mijn focus meer op gezondheid, bloedwaardes dan op afslanken. Dit ging zeer goed, de ene na de andere patiënt kon zijn medicatie afbouwen of zag zijn gewicht en bloedwaardes verbeteren !
Waarom was dit geen stap in de standaard behandeling voor alle diabeten , mijn frustratie was groot!
Gelukkig volgt ondertussen de wetenschap ook en is de voedingsdriehoek al super aangepast aan deze inzichten, alsook is de koolydraatarmere techniek bij diabeten ondertussen erkend. In Nederland zijn er zo al meer dan 3000 mensen met hulp van “het keer diabetes” om programma, geholpen ! Het wordt zelfs terugbetaald door sommige ziekenverzekeraars.
Maar recente lange termijn studies tonen aan dat een te strikte koolhydraatarme voeding niet goed volgehouden word en daardoor de resultaten ook hier grotendeels teniet gaan na een jaar. Ook het gebrek aan gevarieerde koolhydraatbronnen geeft mogelijk problemen op langere termijn. Eigenlijk is het ook maar een pleister op de wonde : als je geen koolhydraten geeft hoeft de insulineresistentie ook niet tot uiting te komen. Kiezen voor de juiste koolhydraten = volgranen en plantaardiger eten doet dit op lange termijn wel.
Na het lezen van 30 tal boeken over dit onderwerp. Films te kijken en te spreken met professionals met kennis van zaken, waaronder Dr. Moons Annelies, zijn voor mij de puzzelstukken eindelijk op zijn plaats gevallen. Dierenwelzijn ligt me nauw aan het hart. Het vernietigen van onze aardbol en onze biodiversiteit (en de landbouwindustrie die ons hiervoor oogkleppen probeert op te houden), samen met de grote gezondheidsvoordelen van zo veel mogelijk volwaardig plantaardig te eten, deed me besluiten dat daar mijn doel (the true meaning of life, Dalai lama) ligt voor het tweede deel van mijn leven.
Ondertussen heb ik dan ook “plant based health proffesional” cerificaten gehaal aan zowel universty E Cornell (US) als aan university Winchester (UK) . Ben ik ook lid van de vlaamse plantaardige diëtisten, plant based health proffesionals UK, en alle Belgische verenigingen die een plantaardige levensstijl promoten.
Deze koolhydraatanders ( = volgranen en vezelrijk ) voeding is natuurlijk nog niet overal te krijgen, zeker niet op natuurlijke basis. Naast het geven van receptuur, bakte ik koolhydraatanders granola op basis van noten en volle granen dan maar zelf voor mijn patiënten.
Hierdoor is NootZaak ontstaan, een bedrijfje dat natuurlijke koolhydraatanders en plantaardige voeding aanbiedt om deze levensstijl gemakkelijker te kunnen volhouden.te str